Wat ben ik trots op mijn lieve stoere kinderen.
Hoe stoer zij iedere dag weer opstaan, gewoon spelen met vriendjes en vriendinnetjes.
Op school en op de sportclub maar ook hier thuis er het “beste ”van proberen te maken.
Want wat voor ieder ander kind de normaalste zaak van de wereld is.
Is dat voor hen niet meer.
Van altijd naar nooit meer
Vakanties anders, alle feestdagen anders.
Normaal zou ik zeggen; anders is soms helemaal niet zo verkeerd
Maar deze anders is niet goed, deze anders hoort niet zo. Kinderen horen gewoon een papa en een mama te hebben.
En toch weten zij regelmatig te lachen, te delen met anderen, in te leveren zonder mopperen, te leven! . En proberen er gewoon het beste te maken van wat er wel is. Ik bewonder hen hierom.
En ja, dat ze daarbij wel eens flink uit de bocht vliegen. Hier thuis bij mij, op school of bij anderen. Volgens mij is dat heel gezond en normaal ook in de huidige situatie
Want ja, ik zie het ook bij kinderen die met niets van dit alles te dealen hebben.
Waar papa en mama gewoon iedere dag samen aan tafel zitten, waar er altijd iemand bij je is op alle belangrijke momenten.
Met drie kinderen is dat nu gewoon afwegen. Wie is er dit keer aan de beurt, en hoe zorg ik dat er ook nog wat tijd en energie momenten voor mezelf overblijven
Want ja heel veel van die dingen zijn vaak tegelijkertijd en ik kan mij helaas niet in drieën delen.
Wat ben ik op die momenten dankbaar met mijn eigen lieve familie! Ik besef dat het er in heel veel families toch anders aan toe gaat. Niet dat wij niet onze dingen hebben hoor. Sterker nog, meer dan genoeg. Maar misschien is dat juist ook waar het om gaat. Wij spreken dingen uit. Ja dat gaat er soms hard en pittig aan toe. Maar je weet dan tenminste wel echt waar je aan toe bent met iemand.
Veel gezinnen en families waar er weinig echte verbinding met elkaar is. Of waar de echte emoties, verdriet of angsten niet besproken kunnen worden. Omdat men elkaar eigenlijk niet echt accepteert of vooral zijn eigen ding doet. Of omdat we lieve een mooie show voor de omgeving en buitenwereld willen opvoeren.
Mijn lieve moeder die ondanks een versleten heup dit weekend drie wedstrijden in twee dagen in de stromende regen naar haar kleinkinderen komt kijken. En dan ook nog even de favoriete grillworst voor ze meeneemt. Haar kleindochter gewoon iedere dag in de herfstvakantie naar naailes heen en weer brengt.
Mijn papa, die op vrijdagavond hierheen komt rijden met alles voor een gourmet. Alles kant en klaar gesneden in schaaltjes het lievelingsvlees van de kinderen, lekker wijntje erbij. Er staat als ik thuiskom van werk een doosje van mijn favoriete chocola op het aanrecht. Geen kaartje erbij, dat hoeft ook niet. Ik weet van wie het komt
Mijn broertje Frank die meegaat naar zwemlessen, stoeit en vecht met de jongens, mee gaat op mannen kampeerweekend etc. Mee op zomervakantie gaat zodat ik niet alleen het hele stuk hoeft te rijden. Waar ik superfijne gesprekken mee kan voeren. Niet alleen over koetjes en kalfjes maar echt over de dingen die ons bezig houden.
Mijn zus Moon, die bijna alle gesprekken op school erbij is. Die hier vrijwel iedere donderdag hier komt eten en daarnaast samen met mijn lieve zwager regelmatig de kinderen daar laat logeren. Wat ze echt een feestje vinden. Voor hen wordt dan ook echt van alles uit te kast getrokken om het bijzonder voor ze te maken. Die een brief stuurt naar de gemeente en school omdat ze het gevoel heeft dat de instanties haar zus in de steek laten.
Mijn zus Pien die ze altijd kunnen bellen, die geduldig naar ze (en mij) luistert. Die hier zo vaak is om ze gewoon lekker te knuffelen of uitgebreid met ze te kletsen (live of via facetime). Die ondanks dat ze zelf niet de meeste makkelijk periode heeft gehad toch altijd weer daar is. Die geduldig en rustig blijft als ik weer eens uit mijn emotionele bochtje vlieg
Mijn zwager Geert die mijn belastingaangifte voor me doet. Mij ondanks regelmatig even belt vanuit de auto of laat in de avond. Suus hoe gaat het nu met je? Die naar hockeywedstrijden van de kinderen komt kijken. En dat terwijl hij en mijn zus zelf ook een vol en druk gezinsleven hebben.
Lieve familie blij met jullie zoals jullie zijn. Met al onze verschillende maar best ook wel heftige en stevige karakters. Niet alleen maar mooi praten of alleen de leuke momenten pakken en delen met elkaar. Maar ook echt doen en er staan als het even minder goed gaat. Er staan in weer en wind.
Ik hou van jullie